Pozornie Niewidoczne

KOLORYT - będzie to seria postów związanych z fotografią. Przy każdym wpisie skupię się na innym kolorze, któremu poświęcę cały wpis, a przede wszystkim udostępnię zdjęcia barwy (oczywiście swojego autorstwa), którą udało mi się uchwycić. Tyle z ogólnych zasad, resztę zobaczcie sami!       Już od dłuższego czasu zastanawiałam się, jak mogłaby wyglądać owa seria. Kiedy zdecydowałam się na „chwytanie barw”, od razy pomyślałam, że pierwszym kolorem będzie niebieski. Czytając nieco o tym kolorze, dowiedziałam się, że w większości kultur jest on symbolem wszelkiego rodzaju bóstw. Nie tylko zasięg owej barwy ogarnia krąg tradycji i wierzeń, ale również niemalże całą przestrzeń czasu. Odcień niebieski uważany jest za „kolor bogów” już od czasów antycznych, przez średniowiecze, w której był obdarzony szczególną rangą. Nawet w początkach języka polskiego „niebieski” oznaczało „przynależny do nieba”. W takim razie można powiedzieć, że owy kolor „czuwa” nad resztą, a więc idealnie nadaje

                Już w czwartej klasie podstawówki większość z nas dowiaduje się, że 21. czerwca jest pierwszym dniem lata, a zarazem najdłuższym dniem w roku. Chcąc godnie przywitać lato, zastanowiłam się, czym ono właściwie jest.  "Jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się najwyższymi temperaturami powietrza w skali roku. W świecie roślin jest to okres dojrzewania nasion i owoców" - tak doinformował mnie Internet.             Z racji tego, że jestem jeszcze uczennicą, słysząc „lato”, od razu przychodzą mi na myśl wakacje. Jak pewnie dla większości, tak i dla mnie, jest to szczególny czas. Ten okres roku kojarzy mi się przede wszystkim ze swego rodzaju wolnością, brakiem obowiązków i chęcią przeżycia niezapomnianej przygody. Od razu widzę spacery i jazdę na rowerze ze słuchawkami w uszach, spotkania, ekscytujące rozmowy z przyjaciółmi, stos przeczytanych książek w czasie odpoczynku na czerwonym kocu w

   Patrząc na listę rzeczy, które miałam wykonać, aby moje cele, a może nawet marzenia, mogły być nieco bardziej osiągalne, poczułam zniechęcenie. Te zadania nabrały rangę obowiązku, a przecież wcale nie miały takiej rangi posiadać. Zastanowiło mnie to, jak coś, co ma przybliżyć nasze pragnienia, może stać się również barierą, której nie mamy ochoty przeskakiwać. Ten paradoks jest chyba największą trudnością. Moment starcia celów z etapem ich osiągania.              Perspektywa realizacji marzeń jest czymś, co motywuje nas do działania. Chcemy osiągnąć rzeczy, dzięki którym będziemy czuć się szczęśliwi, to oczywiste. Jednak, kiedy decydujemy się rozpocząć „walkę o nasze sny”, często okazuje się, że czeka nas żmudna praca. Rutyna staje się czymś, co zniechęca nas w osiąganiu naszych planów. Nie lubimy jej, lecz mimo wszystko, to właśnie ta ciężka droga nas do nich przybliża.         Ambicja miałaby przegrać z ludzkim lenistwem? Co jeśli okazałoby się, że zrezygnowaliśmy krok przed

            1-ego czerwca, na jednej z internetowych stron, przeczytałam coś w stylu - „dzisiaj mamy dzień dziecka i jest to wyjątkowa data.” – i w zasadzie na tym skończyłam swoje czytanie, bo w głowie pojawiło mi się   jedno słowo – „Tak!”. Oczywiście, po chwili, przeleciały mi też inne myśli (a nawet cały ich potok), z których główną była ta, że przecież każdy jest dzieckiem, choć wiele osób nie chce się do tego przyznać.          Sama jestem młodą osobą, czasami niedojrzałą, mającą wyidealizowane oczekiwania, ale się tego nie wstydzę. Dzieci mają wielką chęć poznawania świata, czują potrzebę „działania”. Na każdym kroku widzą coś ciekawego i mają przed sobą wiele perspektyw i możliwości, bo wszystko wypada zrobić. Uważam, że nieraz dziecięcy punkt widzenia jest bardzo potrzebny. Właśnie takie spojrzenie najczęściej jest tym odważnym i wrażliwym. A chyba nie muszę odpowiadać na pytanie, czy w dzisiejszym świecie potrzebujemy więcej empatii. Dzieci wiedzą, że coś jest albo dobr