Obserwatorzy

Z głową w chmurach


Lecąc samolotem, nabrała nieprzepartej ochoty pisania. Przez kilka dni buzowały w niej emocje, które pragnęła przelać na kartkę. W zasadzie nic się nie stało, ale jej myśli jak zwykle powędrowały za daleko. Wiele spraw przemknęło przez jej głowę, wiele kroków, rozwiązań. Zapętlała się w swoich marzeniach, łącząc z nimi wszystkie skrywane lęki. I to właśnie dlatego pojawiły się te wątpliwości.
Wyjrzała przez malutkie okienko, za którym zobaczyła to, co miała nadzieję widzieć. Białe obłoki. Wyglądały jak najmiększa piana, której nie omieszkasz się nie dotknąć. To było jedyne, co lubiła podczas lotu. Ten wyjątkowy widok za oknem. Wyjątkowy, bo przecież nie zawsze się pojawiał. Bywało niebo bezchmurne, przez które przebijała ta sama, zwykła ziemia, którą widzi na co dzień, która już dawno ją zmęczyła. Odległość niczego nie zmienia. Z lotu ptaka miasta wyglądały przecież tak samo zwyczajnie, jak zwykle. Inaczej natomiast było z pienistymi chmurami, krainą bieli. Wtedy mogła poczuć coś niebanalnego, dzięki czemu potrafiła docenić tych kilka chwil w górze. Mogła być gdzieś daleko, widzieć rzeczy niecodzienne. Coś czego nie można dostrzec z ziemi, czego nie można sobie na niej wyobrazić. Jednolita, nieprzerwana przestrzeń.
Niebo zacierało linie chmur. Niewidoczny horyzont sprawiał wrażenie nieodkrytego, wręcz nieskończonego. Niezbadany ogrom, jaki wydawał się być na zewnątrz, umożliwiał jej chwilową ucieczkę. Pozwalał odciąć się od codzienności, odkrywając przed nią spokój. Czuła się odizolowana i jednocześnie niedościgniona. Niewinna biel, którą przyroda pozwalała jej oglądać, sprawiała, że nie czuła się przytłoczona, przerażona rzeczywistością, z którą w pewnym momencie znowu musiała się zetknąć. Brawa. Lot dobiegł końca. Czas stąpać po ziemi. 


 
/ Zdjęcie mojego autorstwa /

Komentarze

  1. Karola23 maja 2018 20:29

    Piękne widoki :) Jutro bede lecieć samolotem więc najlepsze przedemną :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Joanna_Majj23 maja 2018 20:45

    Leciałam tylko raz....mam nadzieję że nie ostatni.

    OdpowiedzUsuń
  3. Patrycja Lewandowska23 maja 2018 20:46

    Nigdy nie leciałam samolotem ale wszystko przede mną.

    OdpowiedzUsuń
  4. Gabriela Jaworska23 maja 2018 21:42

    Chciałabym kiedyś polecić gdzieś samolotem, mam nadzieję, że będę mieć taką okazję :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Unknown24 maja 2018 14:40

    Dawno nie latałam!
    http://zoiomoda.pl/

    OdpowiedzUsuń
  6. ASajecka26 maja 2018 21:48

    Nigdy nie miałam okazji lecieć samolotem, a bardzo bym chciała zobaczyć świat z góry :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Gronercik27 maja 2018 00:35

    Widoki z samolotu są piękne, ale ja za każdym razem, gdy lecę to się panicznie boję.

    OdpowiedzUsuń
  8. Miss Confusion27 maja 2018 23:07

    Uwielbiam ten widok! Jakby pode mną, pod samolotem były kłębki waty - lekkie i puszyste. Aż sie uśmiecham patrząc na Twoje zdjęcie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Niedokończona butelka mleka

Obraz
            1-ego czerwca, na jednej z internetowych stron, przeczytałam coś w stylu - „dzisiaj mamy dzień dziecka i jest to wyjątkowa data.” – i w zasadzie na tym skończyłam swoje czytanie, bo w głowie pojawiło mi się   jedno słowo – „Tak!”. Oczywiście, po chwili, przeleciały mi też inne myśli (a nawet cały ich potok), z których główną była ta, że przecież każdy jest dzieckiem, choć wiele osób nie chce się do tego przyznać.          Sama jestem młodą osobą, czasami niedojrzałą, mającą wyidealizowane oczekiwania, ale się tego nie wstydzę. Dzieci mają wielką chęć poznawania świata, czują potrzebę „działania”. Na każdym kroku widzą coś ciekawego i mają przed sobą wiele perspektyw i możliwości, bo wszystko wypada zrobić. Uważam, że nieraz dziecięcy punkt widzenia jest bardzo potrzebny. Właśnie takie spojrzenie najczęściej jest tym odważnym i wrażliwym. A chyba nie muszę odpowiadać na pytanie, czy w dzisiejszym świecie potrzebujemy więcej empatii. Dzieci wiedzą, że coś jest albo dobr
Czytaj więcej

Następny krok

Obraz
                  Przyszłość… jak bardzo potrafi być stresująca! To właśnie przez nią ostatnio nie mam na nic czasu (w tym miejscu chyba powinnam przeprosić za moją tygodniową nieobecność). Mam jednak świadomość, że każdemu przytrafia się taka chwila, kiedy musi stanąć z nią twarzą w twarz. I nagle zauważamy, że to właśnie my mamy wpływ na to, jaka będzie. Zależy jedynie od nas. Fakt, że przyszłość leży w naszych rękach, staje się niezwykle przerażający. Bierzemy odpowiedzialność za samych siebie i dopiero wtedy czujemy konsekwencje każdego czynu, każdej decyzji. Dlaczego?             Przyszłość jest ściśle powiązana z przeszłością i teraźniejszością. Nasze dotychczasowe życie przeważa szalę i dalsze losy spadają na stronę, którą wcześniej sobą zaprezentowaliśmy. Stoimy w miejscu, które wcześniej sobie „przygotowaliśmy”, mając ze sobą bagaż doświadczeń. On nas ukształtował, teraz znowu musimy wybrać drogę, którą chcemy pójść. Przez pryzmat przeszłości patrzymy na teraźniejszość
Czytaj więcej

~ KOLORYT ~ "Kolor bogów"

Obraz
KOLORYT - będzie to seria postów związanych z fotografią. Przy każdym wpisie skupię się na innym kolorze, któremu poświęcę cały wpis, a przede wszystkim udostępnię zdjęcia barwy (oczywiście swojego autorstwa), którą udało mi się uchwycić. Tyle z ogólnych zasad, resztę zobaczcie sami!       Już od dłuższego czasu zastanawiałam się, jak mogłaby wyglądać owa seria. Kiedy zdecydowałam się na „chwytanie barw”, od razy pomyślałam, że pierwszym kolorem będzie niebieski. Czytając nieco o tym kolorze, dowiedziałam się, że w większości kultur jest on symbolem wszelkiego rodzaju bóstw. Nie tylko zasięg owej barwy ogarnia krąg tradycji i wierzeń, ale również niemalże całą przestrzeń czasu. Odcień niebieski uważany jest za „kolor bogów” już od czasów antycznych, przez średniowiecze, w której był obdarzony szczególną rangą. Nawet w początkach języka polskiego „niebieski” oznaczało „przynależny do nieba”. W takim razie można powiedzieć, że owy kolor „czuwa” nad resztą, a więc idealnie nadaje
Czytaj więcej